Słuchanie to najlepsza nauka języka w wieku dziecięcym.

 

 

Dzieci podchodzą do języka obcego holistycznie. Oznacza to, że skupiają swoją uwagę nie na analizowaniu go, lecz na jego znaczeniu. Ważną rolę we wczesnym nauczaniu dziecka odgrywa wyobraźnia. Dzieci lubią wcielać się w różne role, wymyślają historyjki, żyją w świecie fantazji. Słuchanie to najlepsza nauka języka w wieku dziecięcym.

Słuchanie języka

Wybierajcie nagrania, które poziomem przewyższają czynną znajomość języka dzieci. Zaopatrzcie się w ilustracje, które pomogą dzieciom zrozumieć tekst i uświadomcie je, że nie muszą rozumieć każdego słowa, by zrozumieć cały tekst. Dzięki słuchaniu rozmaitych dialogów, bajek czy wierszyków i rymowanek dzieci zapoznają się z intonacją języka angielskiego, rytmem i dźwiękami oraz uczą się je naśladować w naturalny sposób. Słuchanie i opowiadanie bajek w języku angielskim to “storytelling”. Poprzez użycie najróżniejszych historyjek, czy to w wersji audio czy video, dostarczamy dzieciom wiele materiałów językowych: ćwiczą poprawną wymowę, poznają słownictwo, uczą się słuchać. Wybierając opowiadania czy bajki należy zwrócić uwagę na wiek oraz poziom zaawansowania językowego dziecka.

Pomoce dydaktyczne

Aby nauka języka obcego we wczesnym wieku była dla dzieci atrakcyjną i niezapomnianą przygodą, powinniśmy zadbać o zestaw pomocy dydaktycznych, które można kupić lub zrobić samodzielnie. Podstawą do nauki słownictwa są karty obrazkowe, tzw. “flashcards”. Są one doskonałe przy wprowadzaniu nowego słownictwa lub jego powtarzaniu.

Gry z kartami obrazkowymi:

1. Przywieszamy kilka kart obrazkowych na tablicy lub układamy je na podłodze. Dajemy dziecku chwilkę na przyjrzenie się obrazkom, następnie prosimy, aby zamknęło oczy i usuwamy jeden obrazek. Dziecko musi odgadnąć, co zniknęło. Pytamy je: “What’s missing?”.
2. Organizujemy zabawę w sklep. Nasze karty obrazkowe posłużą jako towar. Sprzedawca-rodzic pyta dziecko-klienta: “Can I help you?” (w czym mogę pomóc?). Dziecko odpowiada: “Can I have a salad, please” (poproszę o sałatę). Rodzic: “Here you are” (proszę bardzo). Dziecko: “Thank you” (dziękuję).

Dzieci uwielbiają ruch!

Wprowadzając pojedyncze słówka, zachęcajmy dzieci do aktywnego uczestnictwa w procesie nauczania. Niech zabawa językowa i ruch, aktywność, gimnastyka dominuje w nauce języka! Aktywność dziecka musi być wielostronna, od rysowania poprzez zabawy ruchowe, klejenie modeli czy kolorowanie.

Gry i zabawy językowe tworzą naturalny kontekst do komunikacji. Motywują one do mówienia w języku obcym, poprawiają umiejętność słuchania, wydłużają okres uwagi i koncentracji. Musimy zwrócić uwagę na to, aby gry przynosiły korzyść w procesie nauczania, nie były zbyt długie i aby były adekwatne do wieku dziecka.

Kilka gier, które możemy wykorzystać podczas wprowadzania nowego słownictwa

“Throwing a ball” (rzut piłką)

Jest oparta na grze w piłkę, gdzie dziecko rzuca piłką do innego dziecka albo rodzica. Wprowadzamy nazwy kolorów po angielsku. Umawiamy się z dzieckiem, że kiedy usłyszy nazwę: “black” ­ (czarny), nie może złapać piłki. Kiedy usłyszy nazwę innego koloru, łapie piłkę, po czym musi podać jego odpowiednik w języku polskim.

“What’s in the box?” (co znajduje się w pudełku?)­

Należy przygotować pudełko, ewentualnie worek, do którego wkładamy najróżniejsze rzeczy, zabawki. Następnie zadajemy dziecku pytanie: “What’s in the box?”. Dziecko losuje rzecz z pudełka i odpowiada krótko: “bear” ­ (miś) lub “It’s a bear” ­ (To jest miś).

“Count to 5” (liczymy do 5)

Rodzic klaszcze np. 2 razy, dziecko mówi po angielsku: “two”. Następnie zamieniamy się rolami.

Nauka języka obcego w bardzo młodym wieku przynosi pozytywne skutki. Dzieci mogą poszerzać horyzonty czy wzbudzać w sobie ciekawość języka. Stwarzamy im również okazję rozwoju pozytywnego nastawienia do innych kultur. Dzieci w ramach zabaw czy opowieści poznają różne święta czy zwyczaje krajów obcojęzycznych.

 

Autor artykułu:

Anna Łukomska